Bødker, S. (1996). Understanding computer applications in use - a human activity analysis. In Bøgh Anderson, P. Holmquist, B., Klein, H. & Posner , R. (Eds.). Signs at work, Berlin: de Gruyter, pp. 325-348.
ΕΤΠΕ (2002). Οι θέσεις της ΕΤΠΕ για το εκπαιδευτικό λογισμικό. Κείμενο εργασίας μετά από πρόσκληση της Επιτροπής Στρατηγικής για την Πληροφορική στην Εκπαίδευση (ΕΣΠΕ) του ΥΠΕΠΘ. Ανακτήθηκε στις 14/03/2013 από τη διεύθυνση: www.clab.edc.uoc.gr/etpemain.htm
Frey K. (1986). Η «Μέθοδος Project»-Μια μορφή συλλογικής εργασίας στο σχολείο ως θεωρία και πράξη, (µετ. Κλεονίκη Μάλλιου), Θεσσαλονίκη: Εκδοτικός Οίκος Αδελφών Κυριακίδη.
Grosseck G. (2009), To use or not to use web 2.0 in higher education?, Procedia Social and Behavioral Sciences, 1, pp. 478–482.
Jonassen, D. (2000). Revisiting Activity Theory as a Framework For Designing Student – Centered Learning Environments, In D. Jonassen & S. Land (Eds). Theoretical foundations of Learning Environments, LEA, pp. 89-121.
Kaptelinin, V. (1996). Activity Theory: Implications for Human-Computer Interaction. In B. A. Nardi (Ed.), Context and Consciousness: Activity Theory and Human-Computer Interaction (pp. 53-59). Cambridge: The MIT Press.
Kuutti, K. (1996). Activity theory as a potential framework for human-computer interaction research. In B. Nardi (Ed.), Context and consciousness: activity theory and human-computer interaction. (pp. 17-44). Cambridge, MA: MIT press.
McCroskey, J. C., Richmond, V. P. and Bennett, V. E. (2006). The relationships of student end-of-class motivation with teacher communication behaviors and instructional outcomes. Communication Education. 55(4): 403-414.
Ματσαγγούρας, Η. (2002). Η Διαθεματικότητα στη Σχολική Γνώση. Αθήνα: Γρηγόρης.
Ματσαγγούρας, Η. (2002). Διεπιστημονικότητα, Διαθεματικότητα και Ενιαιοποίηση στα νέα Προγράμματα Σπουδών: Τρόποι οργάνωσης της σχολικής γνώσης. Επιθεώρηση Εκπαιδευτικών Θεμάτων, 7, σσ. 19-36.
Μπρίνια, Β. (2007). Η εισαγωγή της μεθόδου project (βιωματική - επικοινωνιακή διδασκαλία) στη διδασκαλία των οικονομικών επιστημών. Αθήνα: Gutenberg - Γιώργος & Κώστας Δαρδανός.
McLeod, J. & Vasinda, S. (2008). Critical Literacy and Web 2.0: Exercising and Negotiating Power. Computers in the Schools, 25(3), pp. 259 - 274.
Nardi, B. (Ed.). (1996). Context and consciousness: Activity theory and human-computer interaction. Cambridge, MA: The MIT Press.
Nardi, B.A. (1996). Activity theory and human-computer interaction. In B. A. Nardi (Ed.), Context and consciousness: activity theory and human-computer interaction, Cambridge and London, MIT Press, pp. 69-103.
Νόμος υπ. αριθμ. 4186. «Αναδιάρθρωση της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και λοιπές διατάξεις». Εφημερίς της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, Αρ. Φύλλου 193, τ. Α, 17-9-2013.
Prensky, M. (2009). Μάθηση Βασισμένη στο Ψηφιακό Παιχνίδι Αρχές, δυνατότητες και παραδείγματα εφαρμογής στην εκπαίδευση και την κατάρτιση. Mετάφραση: Νίκη Παπασταύρου, Κέλλυ Παπασταύρου. Eπιστημονικός υπεύθυνος σειράς: Μ. Μεϊμάρης. Αθήνα: Μεταίχμιο.
Ράπτης, Α. και Ράπτη, Α. (2007). Μάθηση και Διδασκαλία στην Εποχή της Πληροφορίας, Ολική Προσέγγιση, Τόμος Α, Αθήνα: έκδοση συγγραφέων.
Shaffer, D., Squire, K., Halverson, R., & Gee, J. (2005). Video games and the future of learning, WCER working paper No 2005-4, Ανακτήθηκε στις 07 Μαΐου 2017 από http://wcer.wisc.edu/docs/working-papers/Working_Paper_No_2005_4.pdf .
Υπουργική απόφαση υπ’ αριθμ. 53250/Γ2/7-4-2014 του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων. «Πρόγραμμα Σπουδών του μαθήματος Πολιτική Παιδεία (Οικονομία, Πολιτικοί Θεσμοί και Αρχές Δικαίου και Κοινωνιολογία) Β’ τάξης Γενικού Λυκείου». Εφημερίς της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, Αρ. Φύλλου 934, τ. Β, 14-4-2014.
UNESCO (1996). Έκθεση της διεθνούς επιτροπής για την εκπαίδευση στον 21ο αιώνα, υπό την προεδρία του Jacques Delors. Εκπαίδευση: Ο θησαυρός που κρύβει μέσα της. Εκδόσεις UNESCO: Παρίσι 1996.
ΕΤΠΕ (2002). Οι θέσεις της ΕΤΠΕ για το εκπαιδευτικό λογισμικό. Κείμενο εργασίας μετά από πρόσκληση της Επιτροπής Στρατηγικής για την Πληροφορική στην Εκπαίδευση (ΕΣΠΕ) του ΥΠΕΠΘ. Ανακτήθηκε στις 14/03/2013 από τη διεύθυνση: www.clab.edc.uoc.gr/etpemain.htm
Frey K. (1986). Η «Μέθοδος Project»-Μια μορφή συλλογικής εργασίας στο σχολείο ως θεωρία και πράξη, (µετ. Κλεονίκη Μάλλιου), Θεσσαλονίκη: Εκδοτικός Οίκος Αδελφών Κυριακίδη.
Grosseck G. (2009), To use or not to use web 2.0 in higher education?, Procedia Social and Behavioral Sciences, 1, pp. 478–482.
Jonassen, D. (2000). Revisiting Activity Theory as a Framework For Designing Student – Centered Learning Environments, In D. Jonassen & S. Land (Eds). Theoretical foundations of Learning Environments, LEA, pp. 89-121.
Kaptelinin, V. (1996). Activity Theory: Implications for Human-Computer Interaction. In B. A. Nardi (Ed.), Context and Consciousness: Activity Theory and Human-Computer Interaction (pp. 53-59). Cambridge: The MIT Press.
Kuutti, K. (1996). Activity theory as a potential framework for human-computer interaction research. In B. Nardi (Ed.), Context and consciousness: activity theory and human-computer interaction. (pp. 17-44). Cambridge, MA: MIT press.
McCroskey, J. C., Richmond, V. P. and Bennett, V. E. (2006). The relationships of student end-of-class motivation with teacher communication behaviors and instructional outcomes. Communication Education. 55(4): 403-414.
Ματσαγγούρας, Η. (2002). Η Διαθεματικότητα στη Σχολική Γνώση. Αθήνα: Γρηγόρης.
Ματσαγγούρας, Η. (2002). Διεπιστημονικότητα, Διαθεματικότητα και Ενιαιοποίηση στα νέα Προγράμματα Σπουδών: Τρόποι οργάνωσης της σχολικής γνώσης. Επιθεώρηση Εκπαιδευτικών Θεμάτων, 7, σσ. 19-36.
Μπρίνια, Β. (2007). Η εισαγωγή της μεθόδου project (βιωματική - επικοινωνιακή διδασκαλία) στη διδασκαλία των οικονομικών επιστημών. Αθήνα: Gutenberg - Γιώργος & Κώστας Δαρδανός.
McLeod, J. & Vasinda, S. (2008). Critical Literacy and Web 2.0: Exercising and Negotiating Power. Computers in the Schools, 25(3), pp. 259 - 274.
Nardi, B. (Ed.). (1996). Context and consciousness: Activity theory and human-computer interaction. Cambridge, MA: The MIT Press.
Nardi, B.A. (1996). Activity theory and human-computer interaction. In B. A. Nardi (Ed.), Context and consciousness: activity theory and human-computer interaction, Cambridge and London, MIT Press, pp. 69-103.
Νόμος υπ. αριθμ. 4186. «Αναδιάρθρωση της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και λοιπές διατάξεις». Εφημερίς της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, Αρ. Φύλλου 193, τ. Α, 17-9-2013.
Prensky, M. (2009). Μάθηση Βασισμένη στο Ψηφιακό Παιχνίδι Αρχές, δυνατότητες και παραδείγματα εφαρμογής στην εκπαίδευση και την κατάρτιση. Mετάφραση: Νίκη Παπασταύρου, Κέλλυ Παπασταύρου. Eπιστημονικός υπεύθυνος σειράς: Μ. Μεϊμάρης. Αθήνα: Μεταίχμιο.
Ράπτης, Α. και Ράπτη, Α. (2007). Μάθηση και Διδασκαλία στην Εποχή της Πληροφορίας, Ολική Προσέγγιση, Τόμος Α, Αθήνα: έκδοση συγγραφέων.
Shaffer, D., Squire, K., Halverson, R., & Gee, J. (2005). Video games and the future of learning, WCER working paper No 2005-4, Ανακτήθηκε στις 07 Μαΐου 2017 από http://wcer.wisc.edu/docs/working-papers/Working_Paper_No_2005_4.pdf .
Υπουργική απόφαση υπ’ αριθμ. 53250/Γ2/7-4-2014 του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων. «Πρόγραμμα Σπουδών του μαθήματος Πολιτική Παιδεία (Οικονομία, Πολιτικοί Θεσμοί και Αρχές Δικαίου και Κοινωνιολογία) Β’ τάξης Γενικού Λυκείου». Εφημερίς της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, Αρ. Φύλλου 934, τ. Β, 14-4-2014.
UNESCO (1996). Έκθεση της διεθνούς επιτροπής για την εκπαίδευση στον 21ο αιώνα, υπό την προεδρία του Jacques Delors. Εκπαίδευση: Ο θησαυρός που κρύβει μέσα της. Εκδόσεις UNESCO: Παρίσι 1996.